Stawy najlepiej
zacząć zwiedzac od strony północno-zachodniej , do której stykają się ogródki
działkowe. Mamy tu kilka mniejszych zbiorników (I a, b, c, d) na których
gnieżdżą się śmieszki i towarzyszące im kaczki oraz perkozy
W środkowej
części kompleksu stawów mieszczą się akweny: II i III, które zajmują po stawie
„Plażowym” największą powierzchnię.
Na stawie III
(leży na północy) znajduje się wyspa, na której przesiadują kormorany i czaple.
Za wyspą mieści się zarastająca trzciną zatoka. Tu bywają również łabędzie
krzykliwe i wąsatki. Poza tym na stawie III spotyka się sporo kaczek i
perkozów.
Na stawie II,
mieszczącym się w części południowej do lat 90-tych gnieździły się w zmiennej
liczbie śmieszki. Tu również jest sporo kaczek i perkozów, zatrzymują się ptaki
przelotne (np. płatkonogi, duże mewy, gęsi etc). Między stawami II i III
biegnie droga, którą możemy dalej przejść na wschód. Po drodze mijamy
trzcinowiska przechodzące w kępy wierzb i mały lasek. Tu można spotkać wąsatki
i usłyszeć chruściele albo remiza. Na końcu lasku żużlówka skręca w lewo, gdzie
widać kilka małych stawków, które ostatnio z reguły są suche. Jedynie w okresie
silniejszych opadów lub roztopów pojawiają się tu ciekawe siewki (np. terekia,
biegusy). Kiedyś na jednym ze stawków gnieździł się perkoz rogaty. Uważajmy na
zabudowania w oddali. To siedziba „stawowego”, który mimo że jest przyjazny to
ma nieprzyjazne pieski. Nie warto zresztą odbijać stamtąd na północ.
Zarastająca dróżka biegnie dalej na wschód przez wierzbowe zarośla i doprowadza
nas do stawu IV, który z racji swojej izolacji bywa bardzo ciekawy.
Jeśli w IV mamy
niski poziom wody to jest sporo ciekawych siewek. Jeśli wody jest więcej to
tutaj azylu szukają płoszone kaczki i łabędzie a także czaple. Na południe od
IV jest kilka starszych drzew, na których lubią siadywać bieliki. Pod brzozą
można podobno znaleźć sporo piór.
Na północny
wschód od IV znajdują się 3 stawki – x, y, x, które najczęściej są puste. Tu
lęgną się czajki i sieweczki, zatrzymują różne siewkowce.
Wreszcie za
trzema małymi stawkami mieści się ostatni – V, który pełni funkcje rekreacyjne.
Najczęściej kąpią się tu tubylcy z Sobolewa oraz łapią ryby wędkarze. Ptaki
typowe dla Dojlid – łabędź, kaczki, remiz, dwuczuby.
Gatunki
specjalne:
Perkozy – stawy
Dojlidzkie są jedynym miejscem w kraju gdzie lęgną się wszystkie europejskie
perkozy. Rogatego należy szukać na Ib lub II/III.
Mewa żółtonoga –
zadziwiające ale na stawach pojawia się corocznie (2 pierwsze tygodnie IV) i to
w sporych ilościach (nawet do 100 os). Zazwyczaj na I, Ib, II, III.
Rybitwy –
ostatnio gnieździ się białowąsa (Ib, Ic, IIIa). W maju licznie leci
białoskrzydła (I).
Wąsatka – lęgowa
w łanach trzcin. Dobrym sposobem jest klaśnięcie od czasu do czasu (płoszą się
i dają głos).
Poza tym na stawach stwierdzono mnóstwo „dzików” z racji
tego, że chodzi tu sporo ludzi z lornetkami. Najciekawsze gatunki to: pelikan,
ohar, kobczyk, terekia, gadożer, orzeł przedni, bewiki, czapla nadobna, mewa
blada, mewa trójpalczasta etc...
Przejazd przez interior nieco się dłuży, tym bardziej że temperatury rosną (nawet do 40 st C). Ale chcemy dotrzeć przed zmierzchem na ostatni prom płynący na wyspę Masirah. Mimo przygód po drodze (nagła dekompresja bagażnika u Piotrka) w ostatniej chwili wjeżdżamy do małego portu i na wpół legalnie dostajemy się na prom. Podróż przez cieśninę trwa godzinę i o zachodzie słońca ruszamy szukać noclegu na wyspie.
